مگسها بسیار متداول هستند در مزارع مرغ، به ویژه در تابستان. مگسها علاوه بر اینکه بهداشت محیط را تحت تأثیر قرار میدهند، ممکن است بیماریها را پخش کنند و سلامت و عملکرد تولیدی مرغها را به خطر بیاندازند.
برای مسئله کنترل مگس در مزارع بزرگ مرغ، لازم است استراتژیهای چند بعدی مانند جلوگیری فیزیکی، کنترل شیمیایی، مداخله زیستی و مدیریت محیطی را به صورت یکپارچه اجرا کرد. طرح اجرایی دقیق به شرح زیر است:
۱. کنترل منبع: مدیریت فاضد و بستن تخمها
روش خمیر شدن بسته:
پس از تمیز کردن گوشت مرغ هر روز، توده گوشت با خاک یا فیلم پلاستیک پوشانده و برای خمیر شدن بسته میکنیم. از دماهای بالا (بیش از 70 درجه سانتیگراد) برای کشتن تخمها و میکروبها و قطع زنجیره تولید مگس استفاده میکنیم. در روزهای بارانی، میتوان از خاک زرد برای فشرده کردن و پوشاندن به منظور ایجاد لایه سخت جلوگیری از خروج لارو استفاده کرد.
مدیریت جداسازی مدفوع و ادرار:
استفاده از فناوری خمیر شدن زیستی برای جداسازی مدفوع و ادرار، افزایش دمای کومپست به بیش از 70 درجه سانتیگراد، غیرفعال سازی سریع تخمها و کاهش محیط تولید مگس.
اندازهگیریهای خشک کننده کمکی:
آش خشک روی سطح کود مرغ ریخته تا رطوبت را جذب کرده و نرخ بقای تخمها را کاهش دهد. دادههای آزمایشگاهی نشان میدهد که این روش میتواند تعداد مگسها را به میزان ۷۰٪ کاهش دهد.
۲. کنترل شیمیایی: درمان دقیق و مدیریت بلندمدت
استراتژی پاشیدن دارو:
از اوایل ماه مارچ هر سال، هر ۱۵ روز یکبار پیروتئویدها یا حشراتکشهای ارگانوفسفری را پاشیده و سپس هفتهای یکبار پاشش انجام دهید، با تأکید بر پوشاندن مناطق فضایی، ظرف غذا و زوایا.
استفاده از طعم و خط سمی:
قرار دادن لورهای حاوی سم شکمی و اثر کشش تماسی (مانند سیرومازین) در مناطق فعال مگس یا悬 بردن تودههای سمی مگس، میتواند اثر پیوسته کشش مگس را به مدت ۱۵ تا ۳۰ روز ایجاد کند.
مداخله با افزودنی غذایی:
با اضافه کردن مواد کشندن مگس (مانند سیرومازین) به خوراک، داروها با فkal مدفوع اخراج میشوند و به صورت مستقیم مگس لارو را کشته و تخمریزی مگس را از منبع کنترل میکنند.
۳. کنترل فیزیکی: ترکیب موانع و اشباکها
ساخت امکانات بستهبندی:
دربها و پنجرههای محکم، شبکههای جلوگیری از حشرات و پردههای درب نرم را نصب کنید، تختهای ذخیرهسازی را در منطقه بافر برای جلوگیری از زوایا مردود تنظیم کنید و ورود مگس به خانه مرغ را مسدود کنید.
چینش دستگاه فنگیری :
مایع شیرین و ترش خودتان بسازید (ترکیب شکر، سیتر و صابون غسلی) یا لامپهای کشش مگس را تعیین کنید تا مگسهای بالدار را جذب و کشته کنید، مناسب برای زوایا، مسیرها و سایر مناطق است.
4. بهینهسازی محیطی و مداخله زیستی
«نظافت و هواگردی حفظ کنید»:
باقی مانده ها را به طور منظم از خوردن جانوران تمیز کنید، از روش «غذای کم و مکرر» استفاده کنید تا از رشد قارچ جلوگیری کنید و ازVentilatیون مکانیکی برای کاهش رطوبت و مهار تولید مگس استفاده کنید.
استفاده از دوشن زیستی:
اسپری دوشن زیستی حاوی پروبیوتیک فعال را برای کاهش منبع جذب بوی غائط و بهبود سلامت تنفسی مرغها استفاده کنید.
معرفی دشمنان طبیعی:
دشمنان طبیعی مگس ها مثل کلیو و میگو را تکثیر کنید یا از طریق شکار طبیعی مانند عناک<th> و مارمولک تراکم مگس های بزرگسال را کاهش دهید.
۵. نظارت و طرح اضطراری
تشخیص منظم چگالی تخم حشرات:
تمرکز بر نظارت به تعداد تخمهای حشرات در منطقه فاضلاب و اطراف خوراکیها. اگر استاندارد را عبور دهد، فوراً اقدام به تقویت بستهبندی یا مداخله دارویی کنید.
تقویت پوشش در فصل باران:
افزایش فرکانس پوشش با فیلم پلاستیکی در فصل باران برای جلوگیری از تخریب بستهبندی توسط آب باران.
با انجام این تدابیر جامع، میتوان چگالی مگسها را به طور قابل ملاحظه کاهش داد، خطر انتقال بیماری را کاهش داد و همزمان به حفاظت از محیط زیست و کارایی تولید فکر کرد.