همهای یک شرکت دوم دست است که واقعاً به حیوانات و محیط زیست اهمیت میدهد. بنابراین میخواهیم دربارهٔ آنها به شما بگوییم، زیرا چیزی هستند که باید در مورد آنها مطلع باشید. اینها مزارع صنعتی مرغ هستند که مرغها طی عمر خود را در قفسهای پاک نیست در کنار یکدیگر گذران میدهند. با هم ما کشف خواهیم کرد که احساس چه چیزی است که یک مرغ در یک مزرعه مرغ باتری باشد و چرا این موضوع مهم است.
مزرعههای تخم مرغ نوع خاصی از مکان هستند که مصرفکنندگان از آنجا مرغ دریافت میکنند، زیرا تولید انبوه با مرغها انجام میشود. به مرغها فضا زیادی برای حرکت نمیدهند چرا که قفسها بسیار کوچک هستند. آنها هر روز غذا و آب داده میشوند، اما آزادیای برای گشت و گذار یا لذت بردن از خورشید گرم ندارند. متاسفانه، این مرغها هیچوقت نور روز را نمیبینند، که برای سلامت و شادی آنها حیاتی است. به این دلیل، طول عمر آنها معمولاً کوتاه است: آنها تنها برای قرار دادن تخمها برای مصرف انسان نگهداری میشوند.
در مزارع مرغ تولیدی، مرغها در قفسهایی قرار میگیرند که مانند رفهای بالا روی هم آراسته شدهاند. فاصله بین آنها به اندازهای کم است که حتی نمیتوانند پرواز خود را باز کنند، کاری که تمام پرندهها علاقهمند به انجام آن هستند. مرغها در قفسهایی فشرده میشوند که برای آنها بسیار کوچک است و باید همواره در یک موقعیت ثابت باقی بمانند. این به معنای این است که نمیتوانند دور بیندیشند، بازی کنند یا مثل مرغهای دیگر محیط خود را جستجو کنند.
مرغهای باتری زندگیای بسیار ناراحتانه و دشوار دارند. اینها مرغهای قفسدار هستند که در قفس متولد میشوند و هرگز از آن خارج نمیشوند. تخمهایی که مصرف میکنند برای کمک به تولید تخم طراحی شده است، اما برای سلامت آنها مناسب نیست. آنها که در اتاقهای تاریک بدون نور طبیعی زندگی میکنند، نمیتوانند چیزی بیرون از قفس ببینند. این وضعیت حالت آنها را بسیار تنهایی و خستهکننده میکند. مرغها حیوانات اجتماعی هستند که تمایل طبیعی به گذراندن زمان با همسوی خود دارند، اما در مزارع باتری در قفسهای فلزی زندانی هستند و نمیتوانند از همراهی با دیگران لذت ببرند.
پرورش مرغ در سیستم باتری شامل نگهداری مرغان تنها برای تولید تخم مرغ میباشد. این مرغان طی کل زندگی خود را در قفسها گذرانده و با غذاهای ویژهای غذا میخورند که آنها را به تولید بیشترین تعداد تخم تشویق میکند. آنها هرگز نمیتوانند بیرون بروند، هرگز نمیتوانند هوای تازه بخواند و به گیاهان نگاه کنند. و این برای آنها عادلانه نیست، زیرا هر حیوان حق دارد که زندگی خوبی داشته باشد. وقتی این مرغان دیگر نمیتوانند تخم بگذارند، متاسفانه فرستاده میشوند تا کشت شوند. این پایانی شکستبخش برای حیواناتی است که حق دارند با احترام و مهربانی رفتار شوند.
مزرعههای مرغ در سیستم باتری فقط به مرغها رنج نمیآورند؛ بلکه محیط زیست را نیز آسیب میرسانند. اخراج مواد زبالهای از مرغها بسیار زیاد است و میتواند خاک و آب در وحول مزارع را مسموم کند. این زبالهها میتوانند خاک را آلوده کرده و آن را غیرقابل استفاده برای گیاهان و حیوانات دیگر کنند. علاوه بر این، این مزارع خودشان انرژی زیادی برای نگهداری از زنده بودن مرغها مصرف میکنند که میتواند آلودگی بیشتری ایجاد کند. آنها میتوانند آلودگی هوا را به دلیل آمونیاک ترشح شده از فضای پر از مدفوع مرغها در یک جای واحد ایجاد کنند. این موضوع بد است، هم برای حیوانات و هم برای سیاره.