آیا تا حالا از چیزی که با نام " مزرعه مرغ تخمگذار باتری " شناخته میشود، شنیدهاید؟ این یک روش ناراحتکننده و نفرینبرانگیز برای رشد چندین شرکت از مرغهای خود برای تولید تخم مرغ است. ما در اینجا درباره اینکه چرا این کاژههای باتری برای مرغها بد است، داخل این کاژهها چگونه است و چرا برای حیوانات بسیار ناسازگار تلقی میشوند صحبت خواهیم کرد. همچنین در مورد راههای بهبود شرایط برای مرغها نیز بحث خواهیم کرد.
وقتی مرغها در کفشهای خودکار قرار میگیرند، در مناطق بسیار سبک و تنگ قرار میگیرند. گاهی اوقات با سایر مرغها هستند، اما فضا زیادی برای حرکت ندارند. این کفشها معمولاً به صورت پشت سر هم، مثل رفهای فروشگاه، بالای یکدیگر قرار دارند. مرغهای قرار گرفته در رفهای پایین نمیتوانند خورشید را ببینند و روز بعد از روز در فضاهای تنگاتن حبس شدهاند. آنها نمیتوانند گام بزنند یا بالهای خود را باز کنند به خاطر اینکه چقدر تنگ هستند. و این وضعیت زندگی آنها را بسیار ناامیدساز و تراژیک میکند.
چون مرغهای قفس باتری فضا کافی برای حرکت ندارند، عضلات آنها ممکن است تحلیل شود. این مدت زمان طولانی برای چنین واحدی است که ساعتها نشسته باشد، که منجر به مشکلات سلامتی میشود، مانند مشکلات پا وosteoporosis که در آن استخوانها تا حدی ضعیف میشوند. مرغها مجبورند در اجساد خود زندگی کنند، که بسیار ناخوشایند است و آنها را بیمار میکند. نزدیک بودن به سایر مرغها هم میتواند بیماری را گسترش دهد و بیماری میتواند مثل سردی به تمام دوستان منتقل شود. این به این معناست که وقتی یک مرغ بیمار میشود، بسیاری دیگر نیز میتوانند بیمار شوند و این کار برای آنها دشوار میکند تا سالم بمانند.
قفس باتری (اسم): قفس کوچکی برای مرغهای تخمگذار این قفسها بسیار کوچک هستند، بنابراین مرغها نمیتوانند حرکت کنند. بیشتر قفسها دستگاههای خوراک و آبدهی درون ماشین قرار دارند، بنابراین انسانها نیازی ندارند قفس را باز کنند تا مرغها را غذا بدهند یا آب بدند. شاید این کار ساده به نظر برسد، اما این موضوع از محروم کردن مرغها از مراقبتهای لازم بر اساس طبیعت است. آنها فرصت غذا خوردن یا آب خوردن به صورت طبیعی را ندارند و این میتواند بر سلامتی و شادابی آنها تأثیر بگذارد.
فضای حرکت درون این کیسههای باتری بسیار کم است. این کیسهها تنها کمی بزرگتر از خود مرغها هستند، بنابراین نمیتوانند بالهای خود را باز کنند یا به صورت مستقیم بلند شوند. این موضوع برای بدن و سلامت آنها بسیار حیاتی است. کف کیسه معمولاً از فلز سیم ساخته شده است که میتواند پاهای آنها را مجروح کند و باعث دشواری در ایجاد راحتی برای آنها شود. علاوه بر این، کیسهها معمولاً در اتاقهای تاریک قرار دارند که هیچ نوری به داخل نمیآید. این تاریکی و زندگی دشوار میتواند منجر به مختلف استرسها در بدن و ذهن مرغ شود و باعث شود که احساس غم و اشتباه شوند.
دلایل زیادی برای اینکه چرا کاژههای باتری برای حیوانات شدیداً وحشتناک است و چرا باید به آن توجه کنیم وجود دارد. اول اینکه، قید کردن حیوانات در فضاهای بسیار کوچک غیر انسانی است و نباید محدود شوند. این شبیه به این است که از کسی بخواهید در یک لباسشویی کوچک زندگی کند بدون اینکه به او اجازه بدهید بیرون برود. همچنین این برای آنها سالم نیست. «مرغهایی که در کاژههای باتری بزرگ میشوند احتمال بیمار شدن بیشتری نسبت به مرغهایی که اجازه گشت و گذار دارند و در محیط بهتری زندگی میکنند دارند.» و در نهایت، باید به این فکر کنیم که چقدر وحشتناک است حیوانات را در این شرایط نامناسب نگهداری کنیم. آنها حق زندگی خوبی مثل ما را دارند.