قفسهای باتری قفسهای کوچکی هستند که تعداد زیادی از مرغها به طور مداوم در آن زندگی میکنند. این قفسها طراحی شدهاند تا اطمینان حاصل کنند که مرغها حجم زیادی از تخمها تولید کنند. اما به مرغها اجازه نمیدهد چیزی که برای شادی و سلامت واقعی آنها لازم است را داشته باشند. مرغها نیازمند فضای کافی برای حرکت آزاد، مناطقی که میتوانند در آن با راحتی استراحت کنند و مناطق محکم برای گذاشتن تخمها هستند. متاسفانه، هیچکدام از این نیازهای پایه در قفسهای باتری امکانپذیر نیست.
در قفسهای باتری، هر مرغ فقط فضاى کمی دارد. آنها تنها چند اینچ حرکت میکنند، که کاملاً کافی نیست تا بالهای خود را بسط دهند یا حتی بلند شوند. به علت این فضاى ضایق، مرغها نمیتوانند بسیاری از رفتارهای طبیعی که در محیطهای فضاییتر نشان میدادند را انجام دهند. باید ساعتها را در گوشت و ادرار خود صرف بکنند، که بسیار ناخوشایند و آلوده است. یا حتی نمیتوانند اشیاء یا حمام خاک بگیرند، دو عنصر ضروری برای رفاهشان.
شرایط زندگی محکومه و ناامیدانه میتواند بسیاری از مشکلات برای مرغها ایجاد کند. زندانیها ممکن است به شدت ناراحت باشند به دلیل تنش حاصل از نگهداری درون خانه و این میتواند منجر به مشکلات سلامتی جدی شود. به عنوان مثال، مرغها ممکن است آسیبپذیرتر به زخم، عفونت یا بیماری شوند. استخوانچرخی یکی از این مشکلات است و همچنین آنها ممکن است به مشکلی به نام پرکوبیدن دست بزنند که در این حالت از بیتفاوتی یا تنش، به یکدیگر پر میکوبند. چون نمیتوانند آزاد حرکت کنند، عضلات ضعیفی دارند و احتمال شکسته شدن استخوانها بیشتر است. نه تنها این، بلکه مرغها ممکن است تبدیل به خورده تخم مرغ شوند که خسارت میرساند و سطح تنش را افزایش میدهد اگر نتوانند تویهای مناسب پیدا کنند.
مزرعههای قفس باتری مضر نه تنها برای مرغها بلکه به روشهای مختلفی برای محیط زیست نیز خطر میکشاند. این مزارع کوههایی از زباله تولید میکنند که میتوانند خاک و آب در مناطق اطراف را آلوده کنند. این زبالهها با عناصر سمی مانند نیتروژن و فسفر خطری برای زمینهای اطراف ایجاد میکنند. همچنین، این زباله گاز آمونیاک تولید میکند که دیگر تنفس برای هم مرغها و هم کارگران مزرعه دشوار میشود. این آلودگی برای همه ما خطرناک است. علاوه بر این، مزارع قفس باتری نیاز به کاهش جنگلها دارند تا درختان غذایی بیشتر برای مرغها کاشته شوند، که این موضوع طبیعت را بیشتر متهد شده میکند.
جایگزینهایی برای کفهای باتری وجود دارد که میتواند به مرغها اجازه بدهد زندگی شادتر و سالمتری داشته باشند. به عنوان مثال، مزارع آزاد مرغها را فرصت میدهد تا بیرون از ساختمان به طور آزاد حرکت کنند، جایی که آنها آزادانه میتوانند کاوش کنند و هوا را لذت ببرند. ژر-Men کاری یک نمونه از غذاهای طبیعی برای مرغهاست و مزرعه آلوده نمیدهد مرغها آنتیبیوتیک و هورمون دریافت کنند، که ممکن است مضر باشند. گزینه خوب دیگری کفهای تقویت شده هستند. این کفها به مرغها فضا بیشتری برای حرکت داده و اشیاء ای مثل شاخهها و جعبههای تخمگذاری را شامل میشوند، که کمک میکند تضمین بهتری برای کیفیت زندگی بهتر مرغها ارائه دهد. این موضوع باعث میشود که مرغها سالمتر بمانند، احتمال بیماری کمتر باشد و تخمهای بهتری تولید کنند!
یک جنبش جهانی در حال رشد است تا قفسهای باتری را پایان دهد و زندگی مرغها را بهبود بخشد. اتحادیه اروپا، سوئیس، نیوزلند و چندین کشور دیگر قوانینی برای ممنوعیت قفسهای باتری اجرا کردهاند. مبارزه علیه تولید تخم مرغ باتری توسط سازمانهایی مثل جامعه انساندوست بینالمللی و حمایت جهانی از حیوانات به شدت تبلیغ میشود. مصرفکنندگان به مشکلات مرتبط با قفسهای باتری بیدار میشوند و شروع به خواست بهترین روشهای کشاورزی انساندوستانه میکنند.
همهمی یک شرکت دوستدار مرغ است که میخواهد زندگی مرغها را بهتر کند. آنها از قفسهای باتری به قفسهای غنیسازی شده منتقل شدهاند. معمولاً فرض بر این است که مرغهای بیقفس فضای بیشتری دارند و شرایط زندگی بهتری برخوردار هستند و بنابراین مرغهای شادتر و سالمتری هستند. بهتر بودن برای مرغها منجر به تولید تخمهای بهتری برای آنها و ما میشود.