Tá rudaí éagsúla againn sa chás de chumann eitlíneach ó thaobh cur i gcás éin. Is gnáth go mbeidh siad faoi cáisí, féachaidh áfach iad ach an bhfuil sé seo an cheann is fearr chun ionchas leo? Mar sin, conas i gcónaí a bhogann na cáisí seo agus céard na rogha eile againn donár n-éin?
Tá na cáisí chomhshúil beaga, cáisí fiacla a thugann taighd ar bhóithre beaga deichnigh i gcás amháin. Tá an-bhrón ar na cáisí seo freisin mar gheall ar an méid is lú atá acu, níl aon spás ag na heanacha le hiompar go héifeachtach nó áit a bheith acu chun a gcroimne a shiúlaim. Níl spás acu freisin chun a gcroimne a leathnú nó chun dul ar chúl reatha mar a dhéanfaidís sa phobal. Is féidir leis sin a bheith go ródheacair orthu.
Is iad na cearrach feabhsaithe ar thógaint go háirithe i bhfóid mhór a d’fhéadfadh milliún eile de na n-éan a chosaint. Gineas seo, bíonn na fóidí láidir agus pléaráilte, gan cinneadh do na cearracha a bheith sásta. D’fhéadfadh acu freastal ar chóras an ghaiscigh mar gheall ar phobal aer chrua. Faoi láthair na n-fhóid seo, tá spás beag amháin ag na cearracha chun bogadh. Bíonn siad níos mó ná is maith, le cúl ranga éigin chun staighre. Is é sin nach bhfuil spás acu chun a gcroisín a shíneadh – rud atá criticiúil don sláinte agus donn saoránacht orthu féin. Tugann na fóid seo tuarascáil luath níos mó ná is maith, a d'fhéadfadh dul i gcás le patrúnnaí an tsamhraidh agus a d'fhéadfadh dul i gcás le brionglóid airgeadach dóibh féin. Lonnaíonn mórán cearraigh críochnaithe seo faoi dheireadh comhrádha sláinte, agus d'fhéadfadh siad dul i gcás le haghaidh a chéile nuair a itheann siad cosúil leis an gcumhacht agus neamhspleách.
Is féidir le cofhaight saor i gcéadnaíthe a chur isteach go soiléiri ar sláinte agus folaíocht na n-ean. Mar thoradh ar spás briste agus rogha íochtarach cumas motha, tá siad faoi rís do ghlúine faoi mhéid, do ghnómaí fola agus freisin do chaitheamh scamaill. Nuair a bhfuil na heanann in eangach mar seo san áit nach n-aontaíonn leis an dúchas orthu, bíonn siad tógtha go soiléir faoi stres, brón agus galar. Níl acu cumas dul i gcás de bharr an spás briste atá acu go cúramach, agus mar sin bíonn siad cinnte ag fás i gcumas uisce agus faoi rís do ghnómaí fola. Ní thugaimid é seo ar ár n-ean, mar is dóigh leo bheith slán agus sona.
Tabhairt beagaí ag obair ar fheidhmíocht nádúrtha a chuidíonn go mór le sláinte agus sonas na n-beagán. Ba chóir go mbeidh a gcumas i gcluain, i gcrith ar an talamh, ag déanamh 'dust-bathing' agus ag spéach le cheile mar phríomhphobal. Mar sin féin, tá na heaglaise traidisiúnta in ann an deis a thabhairt don na n-beagán éagsúla a gcuid den fheidhmiúchán nádúrtha seo a léiriú. D’fhéadfadh sé seo a bheith ina chosaint don na n-beagán ón gcás a bheith faoi stres nó brón. Gan an deis do pháirt a chur isteach ar fheidhmiúchán ábhartha, is féidir leo dul i ngleic le fás spriocanna cinnte, ón gcás a bheith ag caitheamh na n-earraí ó chéile go dtí canabailism. Cionnas láidir freisin nach bhfuil aon chineál eispéireas timpeallachtach ann saor in aisce, mar shampla bailíní feamainne nó cluaisceana, chun na n-beagán a chur i gcás a gcuid ama a chaitheamh agus a gcumais intleachtúil a chothú.
Níceachta: Tá líon faoi leith de na n-féarthaí ag iarraidh ar módheascaí níos fearr, níos féinphleascach chun cearcaill a thógáil. Úsáidtear córais díogaithe éagsúla ag somaltaí céanna mara shaor-thalamh, spidealóireacht agus cáisí níos láidre. Tabharfaidh córais éagsúla seo spás níos mó donn n-eanacha agus deis dóibh bheith páirteach sa bhéim nádúrtha acu. Sa chóras saor-thalamh, féadfaidh na hénnaigh teacht amach go dtí an tuaisceart agus bogadh ar fheadaíocht, béim a bhíonn acu ag déanamh san uair wilde. Féadfaidh na hénnaigh léim agus crainn i gcórais spidealóireachta, mar sin féadfaidh siad a ngéaganna níos soilse agus glacadh le hathrú. Tugtar crainn, boscaí nasc agus smiorraí do na hénnaigh atá i gcáisí níos féinphléascacha, ionas gur níos tábhachtach an áit ina ndéanfaidh siad scríobh agus briseadh i gcás.
Tá modhanna eile ar fáil chun tithe a sholáthar, ach ghlacaimid gairid le héiceáil rogha a ligey donár n-éin a bheith síoda agus slán. Tugaimid plean ar bhfuil sé ina gcás free-range agus córa cáisí niomhaithe a chur i bhfeidhm, a thabharfaidh spás is mó agus éagsúlacht timpeallachta donár n-éin chun a gcuid comhrálaíocht nádúrtha a léiriú. Credímíd go bhfuil sé an rud ceart a dhéanamh chun cúram a ghlacadh acu trí díon nádúrtha agus síoda a chur ar fáil dóibh, mar sin bíonn beatha sláinte acu. Ní amháin go bhfuil sé bunúsach do na hein féin ach go dtiteann sé uaireanta faoi ghlas uibheacha den chéad is fearr dúinn, atáimid ag obair air!