آیا هرگز به مکان تولید تخم مرغهایی که میخورید فکر کردهاید؟ بیشتر تخممرغهایی که مصرف میکنیم از مزارع خاصی به نام مزارع قفس باتری سرچشمه میگیرند. بیایید درباره این مزارع و زندگی مرغهایی که در آنجا زندگی میکنند، آگاه شویم. در این مزارع، مرغها طی تمام عمر خود در قفسهای کوچکی از فلز نگهداری میشوند. این وضعیت باعث میشود که نتوانند مثل آنچه که باید، پیرامون دست و پا بریزند یا بالهای خود را باز کنند.
قفسها روی هم قرار دارند و معمولاً چندین مرغ در هر قفس وجود دارد. قفسها به اندازهای کوچک هستند که مرغها تقریباً نمیتوانند حرکت کنند. دلیل این موضوع این است که قفسها طراحی شدهاند تا تعداد زیادی مرغ در یک مکان جای داشته باشند، که این موضوع بهرهوری برای حیوانات ندارد.
کشاورزی با استفاده از قفس باتری مشکلات زیادی را هم برای مرغها و هم برای انسانهایی که تخممرغهای آنها را مصرف میکنند ایجاد میکند. مرغها در فضاهای بسیار محبوس نگهداری میشوند که میتواند منجر به بیماریهای شدیدی برای آنها شود. آنها به دلیل عدم توانایی پیادهروی تحت فشار قرار میگیرند و این فشار میتواند به پیامدهای سلامتی منفی منجر شود. مرغهای تحت فشار ضعیف میشوند و عرضه بیماریها افزایش مییابد.
چون مرغها نمیتوانند آزادا بحرکت کرده یا بالهای خود را گشاد کنند، مجبورند روی زمینهای سیمی ایستاده باشند. این زمینها میتوانند برای پاهای آنها سخت و ناراحتکننده باشند. همچنین، مرغها ممکن است به دلیل تراکم نگرانکارانه و استرس، به یکدیگر حمله کنند. این به این معناست که آنها به پرهای یکدیگر حمله میکنند یا درگیر جنگ میشوند. این رفتار طبیعی نیست؛ بلکه علامتی از زندگی بدی است که باید تحمل کنند.
وقتی به مزرعهای که در آن قفسهای باتری وجود دارد میروید، ممکن است بازدید شما سختفهم باشد. و وقتی میروید، تمام قفسها روی هم قرار دارند و تمام پرندهها در آنها بسیار شبیه به یکدیگر به نظر میآیند. آنها همچنین هوا و نور خورشید تازه را که تمام حیوانات نیاز دارند، نمیگیرند. آنها نمیتوانند رفتارهای طبیعی که مرغها معمولاً لذت میبرند، مانند شستشوی گرد و غبار یا جستجوی غذا از روی زمین، انجام دهند.
در داخل مزرعه، بوی بد قوی است و مرغها به طور مداوم و بلند صدا چرخ میزنند. این مرغها در کفشهای کوچک با سایر مرغها مشترک هستند، که ممکن است شناسایی آنها را کمی دشوارتر کند. نه تنها این وضعیت برای مرغها حزین است، بلکه برای انسانها نیز دیدن نحوه معامله با آنها دشوار است.
ما باور داریم که مرغها باید با عناyat و احترام در همی معامله شوند. این به خاطر آن است که ما هرگز در گذشته و هیچوقت در آینده از کفشهای تودهای در هیچ یک از مزارعمان استفاده نکردهایم. به جای آن، مرغهای ما در انبارهای بزرگ آزاد حرکت میکنند. آنها به هوا خوشبو، خورشید گرم و انجام تمام کارهای طبیعی که مرغها دوست دارند — مثل تپاندن، شستشوی گرد و جمعآوری غذا — دسترسی دارند.