برخی مرغ یا پرندههای دیگر را برای تخم یا گوشتشان پرورش میدهند؛ این پرورش دام مرغ است. این نوع ویژهای از کشاورزی است که حول این پرندهها گرد آمده است. در این مقاله، ما دربارهٔ یک لندшаپ از نوع رایجترین روشهای استفادهشده برای نگهداری مرغها، به نام سیستم قفس، یاد خواهیم گرفت. کشاورزان این روش را بسیار استفاده میکنند. بیایید به مزایا و معایب این سیستم نگاهی بیندازیم و همچنین به بررسی تأثیر آن بر مراقبت از حیوانات، اقتصاد پرورش دام مرغ و آینده پرورش مرغ نگاهی کنیم.
سیستمهای مختلفی برای پرورش مرغ وجود دارد، یکی از آنها سیستم قفس نامیده میشود. این قفسها معمولاً در ردیفهای طولانی درون سازههای بزرگی که به خانههای مرغ نامیده میشوند، تنظیم میشوند. در داخل این خانهها، هر مرغ فضاای کوچک برای خود دارد (که به آن قفس باتری میگویند). این قفسها برای نگهداری چندین مرغ طراحی شدهاند، اما به پرندهها حداقل فضا برای حرکت را میدهند. مرغها میتوانند حرکت کنند، اما نمیتوانند مثل حالت طبیعی آنها، پرواز یا دور و برد کنند.
در این سیستم، جوجهای توسط ماشینهای خودکار غذا و آب میخورند. این ماشینها تضمین میکنند که جوجها همیشه به نیازهای خود دسترسی داشته باشند. عوض آن، فاضلتم آنها یا مدفوعها از طریق باندهای نقال برداشته میشوند. این کار اجازه میدهد که کشاورزان به صورت همزمان بر روی تعداد زیادی از جوجها مراقبت کنند و زمانی که خانههای جوجها تمیز میشوند، حضور داشته باشند. سیستم قفس استفاده بسیار موثری از فضا میکند و به طور قابل توجهی به تولید تخم مرغ کمک میکند. اما این روش کشاورزی نیز مسائلی دارد که باید حل شوند.
هرچند، سیستم قفس یک نکته در سود خود دارد: این سیستم تخمهای زیادی تولید میکند. چون جوجها در محیط کنترلشده نگهداری میشوند، احتمال بیماری آنها کمتر است و از آب و هوای بد نیز محافظت میکنند. این به معنای این است که کشاورزان میتوانند تخمهای بیشتری تولید کنند که مردم میتوانند خریداری کنند. همچنین این کار کمک میکند تا سلامت جوجها تضمین شود، که خبر خوبی هم برای خود کشاورزان و هم برای آنهایی است که تخمها را مصرف میکنند.
اکنون، سیستم قفس نیز بدون عیوبی نیست. چرخهای زیادی که با هم در آیند ممکن است تحت فشار یا تنش قرار بگیرند. وقتی چرخها فضا کافی برای حرکت یا انجام رفتارهای طبیعی که دوست دارند ندارند، ممکن است ناراحت شوند. این میتواند منجر به مشکلات سلامتی شود و بعضی از چرخها ممکن است بیمار شوند یا حتی بمیرند. ما باید به چرخها اهمیت دهیم و بررسی کنیم آیا واقعاً میتوانند به صورتی زندگی کنند که ارزشمند برای آنها باشد.
اما استفاده از قفسهای باتری برخی از گروههای مراقبت از حیوانات را نگران کرده است. آنها میگویند این قفسها برای چرخها خیلی کوچک هستند. بسیاری میگویند چرخها باید اجازه داشته باشند کارهایی را انجام دهند که برای آنها طبیعی است، مانند پریدن به زمین، خراشیدن و گرفتن حمام گرد و غبار. اگر چرخها نتوانند این کارها را انجام دهند، ممکن است تنش داشته باشند که این منجر به مشکلات سلامتی مانند شکستن استخوان یا مشکلات دیگر میشود.
با افزایش نگرانیهای مردم در مورد چگونگی رفتار با حیوانات و سلامت محیط زیست، بسیاری از کشاورزان به دنبال روشهای جدید برای پرورش مرغ هستند. برخی از کشاورزان شروع به آزمایش روشهای جدید، مانند پرورش آزاد یا در محوطه کردهاند. در این سیستمها، مرغها اجازه دارند بیرون دویده و در محیط طبیعیتری زندگی کنند. این موضوع به آنها کمک میکند تا بیشتر مثل حیات وحشی خود عمل کنند که میتواند منجر به بهداشت و رضایت بیشتر شود.